30.06 BREAKING NEWS

"If you can dream it, you can make it" was een uitspraak van Walt Disney en nodigt iedereen uit om te proberen zijn dromen in het leven te realiseren.
Een van mijn vele dromen is om per fiets naar Compostella te rijden, en die droom probeer ik momenteel te realiseren. Onderweg kom je soms echter tot bepaalde inzichten die je noodzaken om je plannen aan te passen. Niet het doel van de droom op zich, maar wel de tijd en de middelen.

Om te vermijden dat het resterende deel van de tocht een ware kalvarie wordt, heb ik naar mijn lichaam geluisterd. Een mens kan maar beter naar zijn lichaam luisteren, temeer daar het lichaam in elk leven steeds het laatste woord heeft. Onvoldoende recuperatie 's nachts, zere knie, pijn in de pols,  allemaal tekenen dat het lichaam steeds meer moeite krijgt om de gereden kilometers te verteren.

Vandaar dat ik beslist heb Rik te vergezellen tot aan de voet van de Pyreneeën maar dan weer huiswaarts te keren. Als "novice" fietser sinds maart dit jaar met ongeveer 1300km op de teller in minder dan 3 weken, doe ik dat met opgeheven hoofd.

Rik heeft terecht beslist de tocht verder te zetten waarvoor ik hem zeer bewonder.

Ik kijk er dan ook naar uit om samen met jullie de blog verder te volgen en hem te steunen tot in Santiago.

Bedankt voor de steun en tot hééél binnenkort

Peter

30.06 C-day 16

Om 7u30 vertrokken, kwestie van de hitte voor te zijn. De eerste 2u een gemiddelde snelheid van 22 km/u gehaald mede dankzij de vlakke Landes. En dan begon het ... temperaturen tot 41 graden.  In de schaduw wel te verstaan.  En veel schaduw hebben we niet gehad, ondanks de rijkelijke bebossing. Best te vergelijken met fietsen in je heteluchtoven. Een  agressieve vlieg (om één of andere reden had ze het alleen gemunt op Rik) op een schaduwrijke halteplaats deed ons het slechte besluit nemen om verder te rijden op zoek naar een betere schaduwplek, die veeeeel te ver weg bleek te zijn. Moordend. Om onwel van te worden. Toch nog 85 km gehaald vandaag.
We zitten nu in een klein en afgeleefd basic hotelletje, naast de spoorlijn. De kamerprijs bedraagt dan ook maar 38€ en vriendelijkheid zat duidelijk ook niet in de prijs inbegrepen.
Een pelgrim moet het nemen zoals het komt op zijn tocht, nietwaar.

29.06 C-day 15

Met het krieken van de dag vertrokken om de grootste hitte te vermijden. Deze middag siesta gehouden onder de schaduw van een boom die volgens Peter pruimen droeg en volgens Rik niet. Uiteindelijk bleken er pruimen in te hangen als kastanjes zo klein.
We zijn door uitgelezen wijnstreken zoals Puissegin, Montagne St.Émilion, St.Émilion, ... gefietst en hebben toch aan de verleiding van degustaties weerstaan. Wij zijn Spartaans geworden!
Tot ... we deze namiddag een koppel Kortrijkse pelgrims voor de 4de keer op 10 dagen tijd tegen het lijf liepen (of beter gezegd: fietsten) en we het hoog tijd vonden om te verbroederen. En dus is de namiddag geëindigd met de koele frisheid van Pastis!
Voor het overige valt het ons trouwens op dat de voorbije 2 weken en 1100 km geen andere pelgrims onze wegen hebben gekruist behalve een koppel Nederlanders op Camino-day 1 en deze Kortrijkzanen. 
Overnachten doen we in een gite in Cadillac.

28.06 C-day 14

De pleisterplaats waar we overnacht hebben, ligt op 900 m van de Camino ... bergop! Peter heeft dus genegocieerd met de uitbater om ons met zijn wagen annex aanhangwagen voor de fietsen naar de Camino te voeren. Geen probleem ware het niet dat Peter mee de aanhanger in moest om de fietsen te blokkeren. Net niet wagenziek maar wel bleek hebben we Peter na die lange 900 m uit zijn hachelijke situatie verlost.

Nochtans kon de pret voor Peter niet op want 10 minuten nadat hij smeekte "ik wil een hert zien", sprong een dartele ree uit het maïsveld over straat het zonnebloemveld in. Gejuich steeg op uit Peters' borst. 

Vandaag trouwens ook de eerste zonnebloemvelden in bloei gezien. De foto hebben we voor 2 speciale dames gemaakt die ons de laatste 14 dagen missen aan hun zij (en wij hen ook).

De dag was warm maar de luwte van de bossen was mild.

En de koelte van het zwembad in de camping zo mogelijk nog beter....

27.06 C-day 13

Het Franse weerbericht kan er ook al eens naast zitten: in plaats van de beloofde mooie, niet te warme dag hebben we grotendeels motregen gehad. Hopelijk zijn ze voor de komende dagen even verkeerd want ze voorspellen temperaturen tussen 32 en 37 graden.  We zullen ons programma moeten aanpassen. Leve  de siesta!
Vandaag door prachtige streek gefietst (Peter zelfs een stukje zonder achterrem wegens aanhoudende fietsperikelen), heel heuvelend met ongerepte vergezichten (zie foto's). Om jullie een idee te geven: in totaal vandaag meer dan 1000 m gestegen en ... evenveel gedaald.
En nu gaan we eten, iets minder hoogstaand dan gisteren: ravioli en cassoulette ... uit blik! Njamie! Ook onze slaapplaatsen zijn eerder rudimentair. Maar we moeten alvast geen ruzie maken wie boven mag slapen want we hebben 4 stapelbedden voor ons alleen.

26.06 C-day 12

Na onze rustdag in Poitiers, een onderhoudsbeurt voor de fietsen en een vroeg ontbijt, staat ons moreel even schitterend als de ochtendzon. Dit wordt zonder twijfel een topdag!
Helaas ....
Reeds na enkele kilometers stijle klim uit het dal van Poitiers herbeginnen de problemen met Peters' fiets die spontaan begint af te remmen. Zowat de hele dag moeten we regelmatig stoppen om één en ander bij te regelen.
En de vakantiedag van gisteren is de benen van Rik niet goed bekomen. Hij beleeft op fysiek vlak zowat de slechtste dag tot nog toe.
Alsof dat niet volstaat hebben we beiden last van de loodzware hitte tot 30 graden. En het windje dat afkoeling brengt, speelt bij momenten ook wel in ons nadeel.
Toch maakt de ervaring van de voorbije dagen, dat de dag zonder spanning verloopt. We hebben zelfs oog voor de poëzie, geschreven ergens op een stopplaats langs het dal van  de Clouère:
"Clouère, belle rivière aux eaux vives
Sineuse palpitante et furtive
Enlaçant de méandres bourgs et châteax
Sous les frondaisons au pied des coteaux"
(Gilbert  Habrioux)
En de dag kan niet meer stuk als we 's avonds uitstekend tafelen en nog wat filosoferen op een prachtig terras in het even prachtige Nanteuil-en-Valée. Voor de prijs moesten we het niet laten, temeer daar de gemeentelijke camping gratis is voor pelgrims (en er was trouwens geen kat aan wie we hadden kunnen betalen).

25.06 C-day 11

Á cause de congé annuel toutes nos activités sont suspendues, y compris le blog. Merci pour votre compréhension.
Fait et approuvé avec plaisir à Poitiers le 25 juin 2015.
Signé par Pierre de la Taupe et Henri Le Comte

24.06 C-day 10

Aangekomen in Poitiers staat de teller nu op 10 dagen en 800 fietskilometers.  En we voelen aan onze spiertjes en ook nog wel ergens anders, dat ons lichaam dezelfde teller hanteert....
Daarom nemen we morgen een rustdag in Poitiers.  Voor onze fietsen het moment voor een onderhoudsbeurt.  Vanavond verwennen we onszelf met een lekker dineetje en - toppunt van decadentie - een overnachting in een hotel, de luxe van wat privacy ☺.
De selfie van de dag is genomen in Dissay aan het voormalige zomerverblijf van .... de bisschop van Poitiers. Over echte decadentie gesproken.

23.06 C-day 9

Deze ochtend zijn we vertrokken onder een stralende blauwe hemel met een zachte frisse bries. De natuur is dan op zijn mooist. Alle kleuren en geuren komen tot hun recht. We voelden ons als god in Frankrijk op de fiets en heel dicht bij de natuur. Na een 2tal uur aangekomen in een klein dorpje waar het net de lokale marktdag was. Met zicht op de markt hebben we onze dagelijkse "cafe au lait" genuttigd. Daarna onze tocht verder gezet door de eerste wijnvelden van de Vouvray.
Rond de middag zijn we dan in Tours aangekomen. Prachtige stad.
Boven op de brug over de Loire hebben we afscheid genomen van het eerste van de 3 routeboekjes die ons tot in Santiago moeten brengen, een nieuwe mijlpaal in onze pelgrimstocht. Of nog anders bekeken, wie Frankrijk van noord naar zuid kruist, moet 4 rivieren over: de Somme, de Seine, de Loire en de Gironde. 3 van de 4 zijn gedaan, one to go!  Deze verhouding klopt niet in km. We weten het maar het voelt toch goed 😉.
Het gaat vooruit, het gaat verbazend goed vooruit... zou Raymond zingen, en dat is ook zo. Maar de km gaan niet zomaar. Goede benen, slechte benen of volledig leegrijden zijn uitdrukkingen die ondertussen reëel inhoud hebben gekregen. Het is zoals ze zeggen bij de beste voetbalploeg van het land "no sweat no glory".
Als bewijs hiervan hebben we vandaag in totaal 99,9 km gereden en zitten nu op de camping te smullen van een opgewarmde paella met..... een heerlijke Vouvray natuurlijk.
Cheers!!

22.06 C-day 8

Vandaag is week 2 van start gegaan. We staan nu een 600tal km dichter bij ons doel. Al 1 week geschiedenis geschreven en iets om naar terug te kijken. Een week vol nieuwe ervaringen en uitdagingen. Op weg met een gezel en verder een fiets, tent en 4 tassen elk. Dit zijn onze bezittingen, niks meer. En voor alles wat we hebben moeten we zorg dragen, daar absoluut noodzakelijk voor onze tocht. Wat we wel in overvloed hebben is tijd, veeel tijd.  De ganse dag fietsen geeft de luxe om te denken, dromen, kijken, zonder tijdsdruk. Zo was Peter zich deze namiddag op de fiets aan het inbeelden hoe zijn toekomstige kleindoczich er zou uitzien. Gisteren reden we over de A1 richting Bordeaux, waarvan foto, normaal een autorit goed voor minstens 4 uur rijstress. Nu dacht Peter: "dat is iets voor binnen 5 dagen of misschien wel 7, we zien wel". Wat een zalig gevoel. De kern van pelgrimeren.
Verder hebben we deze week geleerd met elkaar om te gaan in andere omstandigheden, zoals bij vermoeidheid, de weg kwijt enz... Op de camping lijken we echte routiniers en zijn we al volledig op elkaar ingespeeld. We weten precies wat we alleen kunnen en waar we elkaars hulp nodig hebben bij het opzetten van de tenten.
Of hoe in minder dan een week we in ons nieuwe leven al nieuwe routines inbouwen.
Welke andere invloeden deze tocht nog op ons zal hebben maakt me benieuwd en is stof voor de volgende 5 weken.
Ter afsluiting, vandaag 87 km gereden in droog weer maar met sterke tegenwind. We zitten in een prachtige gite op ongeveer 50 km boven Tours.

21.06 C-day 7

Lazy Sunday gehouden,  dwz tot voluit 8u blijven liggen. Chartres bezocht. Na bezoek aan de 2de kerk had Peter het zowat gehad.  Rik vond het jammer dat er maar 3 te bezoeken waren.
Deze namiddag vertrokken voor ritje van 40 km tot Bonneval. Prachtig stadje. Eindelijk leven in een dorp! Gaan slapen in een accueil pèlerin bij een artiste.

20.06 C-day 6

Het afscheid van onze gastvrouw en dito heer deze morgen was opnieuw zuiver drama! Maar dan wel in de zin van: hoe kunnen  we hier zo snel mogelijk ontsnappen? Hij weigerde ons eerste 50 Euro biljet wegens niet goed aanvoelend en dus vals, zij bleef maar doortateren wat niet wegnam dat ze ons de wijsheden meegaf dat "Le chemin c'est le temps pour réfléchir" en "Le plus loin que vous irez, le plus léger vous serez".
Onderweg begrepen we dat we nog 2000 km van ons einddoel verwijderd zijn ... . Voor het overige geen grote nieuwsfeiten vandaag. Daarom enkele anecdotes van de voorbije dagen.
- de jonge Engelsman die van Londen naar Sicilië fietst met een budget van 15€ / dag en aan Peter een jointje voorstelde tegen de spierpijn
- de Nederlander die beweerde dat zijn GPS Garmin feilloos was en 15 minuten later even verkeerd was gereden als wij
- de trucker aan wie we de weg vroegen naar de kerk van Épone en die met een moedeloos gezicht antwoordde: "Oooh oui ..... j'y suis marié"
Tot slot nog dit: bij aankomst op de camping in Chartres vandaag bleek dat we van de 8u30 dat we onderweg zijn geweest, we 4 u hebben stil gestaan ....
En daarom lassen we morgen een stukje rustdag in zodat we de schoonheden van Chartres kunnen bezoeken!

19.06 C-day 5

Deze morgen hebben we een nauwelijks verholen traan weggepinkt bij het afscheid van onze gastvrouw en meer nog van haar trouw keffende Toby.
Op weg naar een korte maar hevige etappe van 65 km. Wat ze in de Tour de France nog zelfs geen col van 3de categorie durven te noemen, zijn voor onze benen uitdagingen hors classe.  Maar vermits het tussen de oren goed zit, halen we het, weze het dat we puffen en kreunen zoals alleen hondje Toby dat kan evenaren.
Deze middag sandwichke gegeten op een nagenoeg perfect bewaard Middeleeuws pleintje in the middle of nowhere. Tal van dorpen doorgefietst die 2 dingen gemeen hebben: mooi en ingedommeld. En daarvoor en daarna velden en heuvels en velden en heuvels en ga zo nog maar even door. 
Deze namiddag reeds om 15u30' aangekomen in Épone waar we in de slordige aap zijn gelogeerd bij een tettertrien zonder weerga. Veiligheidshalve gaan we uit eten ...
En morgen willen we tot voorbij Chartres geraken. Zowel de meteo alsook de topografie van het landschap zijn ons gunstig gezind.

18.06 C-day 4

Camino - Day 4 is na amper 100 m fietsen begonnen met een wreed accident! Een kop-staart aanrijding pure sang: Rik zag het onverwachte remmaneuver van Peter te laat zag en botste tegen hem aan met zijn volle 3 km / uur. Geluk bij een ongeluk er waren geen gekwetsten en  de paperassen werden in der minne  geregeld.
Vandaag was een miezerig druilerige dag doorheen een heuvelend landschap van hectaren en hectaren landbouwgrond. Afin 50 tinten grijs in de lucht en 50 tinten groen op de grond. Pas om 15u11' de eerste zwakke zonnestraal.
Voor het ontbijt bijna 1,5u gereden vooraleer een dorp te vinden met bakker en café. Maar smaken dat het gedaan heeft!
Tussendoor de Saint Jacques kathedraal in Compiègne bezocht en dan verder van de ene heuvel naar de andere. Tot groot jolijt van Peter...
De laatste helling was de beste: van 90 meter gestegen naar Sainte Geneviève op 206 m hoogte! Tot nog groter jolijt van Peter.
De inspanning werd beloond met de chambre d'hôtes van Mme Jacquet, die ons liet genieten van haar geïmproviseerd-lekkere table d'hôtes.

17.06 C-day 3

We hebben een lastigere dag achter de rug. De benen waren niet goed ... ttz de beenspiertjes beginnen te weten wat melkzuur is. Pfff, niet leuk.
In Saint-Quentin wel lekker gegeten deze middag maar dan wat verloren gereden. En daarna nog zo'n 3 uur wind op kop. Pfff,  niet leuk.
En ondertussen weten we ook waarom een zitvlak een zitvlak is en geen zadelvlak. Pfff, ook niet leuk. Afin,  we zitten met ons zitvlak opgezadeld. Ja, we geven grif toe dat het een goedkope woordspeling is, maar we zijn te afgepeigerd om duurdere te zoeken.
Onderweg ook aan het thuisfront gedacht. Nog wat Familie van Peter Namen Noemen gespeeld ... zie plaatsnamen. 
En nu op Camping "Coronation Street" de tentjes opgeslagen. En zelf een overheerlijk blikje spaghetti opgewarmd.

16.06 C-day 2

Deze morgen de eerste "Camino collega's" op ons pad  ontmoet. Een koppel Nederlanders met een ietwat verschillende stijl dan de onze. Voor het overige een vlekkeloos parcours met een stralend zonnetje in een schapenwolkjes-blauwe lucht over 90 km aan een gemiddelde van 20 km/u.
Een vooral licht glooiende rit met 1 kuitenbijtertje als voorsmaakje op wat nog komt.  Ettelijke keren l'Escaut  overgestoken. In Kamerijk (zeg maar Cambrai) een terrasje gedaan. Onderweg een Romaans pareltje van een torentje omringd door papaver gestippelde velden.
En nu zo'n 20 km verder op camping in Honnecourt-sur-Escaut, aan de oevers van de Schelde die hier zeker 2 meter breed is. Kamperen ... déja vu voor Peter maar maagdelijk terrein voor Rik. In elk geval staan onze tentjes broederlijk naast mekaar te pronken. 
Morgen gaan we richting  Saint-Quentin en Compiègne

15.06.15 C-day 1

Ontbijt ten huize Van Molle.  Het dringt nog niet helemaal door dat het echt écht is. De C van Camino. Maar ook van Challenge en van Comfortzones verlaten  en ook wel Confrontatie met onszelf . Santiago lijkt nog zo ver .. en toch nabij ...

De kop is er af! Eerste rit tot Doornik: 79,0 km,  goed voor 3u56minuten6seconden en 2628 calorieën.  Het afscheid deze morgen was even kroppen in de keel. Daarna het landschap van bekend naar onbekend zien verglijden onder bijna ideale meteo zonder materiaalpech. En als apotheose gaan deze 2 Bourgondische vijftigers overnachten - voor de allereerste keer in hun prille bestaan -  in een ... jeugdherberg! 't Is crisis niewaar!