De ervaring van een pelgrimsmaaltijd (€ 9,5 voor-, hoofd- en nagerecht en drank inclusief) en overnachten in een albergue peregrinos (€ 8,0) ben ik nu rijker, evenals 3,5 u (!) slaap.
Trouwens: zijn de typologieën van de slapende mens reeds bestudeerd? De ronker, de smasjer, de zuchter, de woeler (zoals ik)? Zo'n publicatie zou zonder moeite de wereldpers halen.
Het was broeierig warm (buitentemperatuur daalde niet onder 25°) in de dormitorio en om 4u15 reeds de eerste wekker voor de vroegste wandelaars. Bovendien sloot de keuken naadloos aan op de slaapruimte zodat de would be slapers mee konden genieten van de slurpende ontbijtgeluiden. Om 6u30 bleven we nog met 3 over...
De tocht zelf bood opnieuw wijdse vergezichten, afgewisseld met dorpjes en stadjes die wedijveren in authenticiteit. Een mens zou er lyrisch van worden.
Bovendien - het toeval bestaat niet - hebben de paden van Kortrijkzanen Christel en Michiel opnieuw de mijne gekruist en omgekeerd. Raar gevoel als je midden op de Calle Maior van Puente la Reina opeens je naam hoort roepen vanuit de lokale bodega. 't Was Christel die me voorbij zag rijden en naar buiten stormde, daarbij alle stoelen omverstotend.
Mekaar nadien terug uit het oog verloren om uiteindelijk toch terug te kruisen.
Samen met hen nog een unieke sfeeravond beleefd op het oude pleintje van Los Arcos. Ik werd en word er echt lyrisch van. En ook wel filosofisch. Dat zijn van die momenten om te koesteren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten