Heb er een 3/4 rustdagje van gemaakt. Enkel een saaie 25 km-rit tot het volgende stadje om daar te overnachten want morgen komt er eerst 40 km vlakke maar bijzonder barre Camino en die wil ik voor de grootste hitte uitrijden.
Onderweg toch een apart beeld: één van de 49 hoge sluizen van de Canal de Castillo, waar in de 18de eeuw bijna 100 jaar werd aan gebouwd en nooit voltooid. Doet me ergens vaag denken aan een Belgisch hellend verhaal ...
Selfie van de dag gemaakt deze middag in de albergue (met dank aan de uitbater die me onvrijwillig deed lachen). Let op de kerktoren, inclusief enkele lokale ooievaars.
Op de pelgrimmenu staat deze middag een soort knoflook & witte bonen soep. Een geluk dat ik alleen fiets en slaap ...
Vanavond ook weer prijs bij het voorgerecht: heb op het gevoel gekozen en kreeg spiegelei met aangelengde tomatenpuree, rijst en gebakken banaan. Volgende keer toch beter luisteren naar wat de dienster zegt ...
Als afsluiter voor de verschillende lezersgroepen:
• Voor de cijfermatigen:
De teller staat intussen op iets meer dan 1800 km. Uitgedrukt in "actieve" fietsuren zijn er dat 106 (stilstaan aan stoplichten of sanitaire stops dus niet meegerekend).
Om Santiago de Compostela te halen zijn er nu nog 550 km te doen (met de wagen ben je er vanaf met 460). En in de hoop dat ik ook Fisterra (Finis Terra) heen en terug kan doen, komen er nog 215 grillige kilometers bij.
Als alles naar wens blijft fietsen, ben ik binnen 100 km in Léon en komen de grootste klimuitdagingen (1500m) er aan na 200 km.
Onwaarschijnlijk is dat er nog geen enkele échte regendag is geweest sinds het vertrek op 15 juni, enkel 3 onvolledige dagen met zwaar tot licht gemiezer. Het aantal zon uren en meer nog de temperaturen zijn navenant onwaarschijnlijk hoog.
Op de Camino Frances (de route die ik in Spanje volg) heb ik tussen de 700 en 1400 klim-meters per dag te verteren. Maar dat went ook, zo lang de helling minder is dan 5%. De sterkste helling tot nu was 14%, gelukkiglijk wel kort.
• Voor de emo's onder de lezers:
Nog een dagje geduld. Ik ben er nog over aan 't nadenken wat ik voel ...
• Voor wie het niet zou weten:
Reageren op de blogberichten kan alleen rechtstreeks op de blog en dus niet via de automatische mail die eventueel in je mailbox komt. Ik kan jullie verzekeren dat elke reactie, elke sms of elke e-mail (rikdegreef57@gmail.com) telkens bijzonder veel plezier doet, ook al antwoord ik niet rechtstreeks. Bedankt aan iedereen! Ge moet ullen dus nie inhouden 😊
Buenas noches!
Hoi Rik,
BeantwoordenVerwijderenik zie dat je vandaag je blauwe polootje aangetrokken hebt, niet alleen om te fietsen (zie foto), maar duidelijk ook om de blog te schrijven.
Voor een blauwe lezer (als mezelf) voelt dat extra vertrouwd (waarvoor dank)!
Ik kijk nu al uit naar de blog van morgen, om te vernemen wat je voelt ;-)
Ik heb de voorbije weken deze blog aan enkele collega's en vrienden laten lezen. Ook zij hebben de volste bewondering voor deze prestatie.
Alvast veel succes wanneer je over enkele dagen de zwaarste bergritten tegemoet rijdt!
Kristiaan
Haha, dank je wel Rik voor het bevestigen dat je onze berichtjes toch leest... voelt wat minder nutteloos en in de wind. Ik besef dat het schrijven aan iemand die ik niet zie voor mij wel moeilijk valt. Kijk, ook aan deze kant van de blog kunnen nog dingen geleerd worden hé!
BeantwoordenVerwijderenEn meteen is mijn blauwe honger ook weer voor een paar dagen gestild.
Vermits ik mezelf bij de "emo's onder ons" reken, blijf ik wat dat betreft wél op mijn honger zitten. Ik zal het nog eens proberen uit te leggen: om te zeggen wat je voelt, moet je helemaal NIET nadenken. Dat is nu net de opdracht. Verstand op nul en naar de buik of het hart, gewoon voelen wat je voelt. Je weet wel, een emotie, een gevoel. Maar goed, je bent op weg, dat begrijp ik en daarvoor doen mensen wellicht ook de Camino. En misschien had ik het al kunnen denken toen je begon over "in de nevel zitten" en "er is bewolking"... ;-)) Vermits je je met de fiets al wonderlijk door deze obstakels hebt begeven, kijk ik er met volle vertrouwen naar voor wat de rest betreft.
Samen met Kristiaan en zonder twijfel nog honderden andere trouwe volgers, zal ik mijn geduld nog even op de proef stellen en mijn enthousiasme nog een dagje wegbergen om morgen - fris en monter, en vooral héééél nieuwsgierig - je ge-voelens te lezen. En waag het niet om drie dagen te wachten en je berichten te bundelen. Een verwittigd man is er twee waard...
Allez, genoeg geleuterd, veel courage en volharding gewenst voor de volgende etappes.